Op twee november overleed onverwachts Jaap Dalman, sinds 1968 leraar lichamelijke opvoeding aan het Stedelijk Gymnasium in Leeuwarden. Veel gymnasiasten zullen zich Mijnheer Dalman herinneren. Dochter Liesbeth Dalman verzorgde voor ons een korte levensbeschrijving.
Jaap Dalman 10-5-1940 02-11-2019
Geboren op de dag dat de oorlog werd verklaard, 5 mei 1940, in Groningen. In een gezin met twee kinderen. Hij was de oudste en later werd er nog een meisje geboren. Zijn moeder was huisvrouw en zijn vader was schoolmeester, zoals dat toen heette, en werd later hoofd van school. Het grootste gedeelte van zijn jeugd bracht hij door in Hoogeveen. Hier ging hij naar de lagere school en later naar het lyceum.
Na het lyceum ging hij naar de ALO in Groningen (1962-1966). Dit was de mooiste tijd van zijn leven, zei hij altijd. Hij zat in het bestuur van studentenvereniging Mesa Cosa en genoot met volle teugen van het studentenleven. Na zijn opleiding aan de ALO vond hij een baan als leraar lichamelijke opvoeding, van een aantal uur in de week bij de Mavo Wissedwinger in Leeuwarden. Hier heeft hij twee jaar lesgegeven. In 1968 begon hij met 8 uren bij het Stedelijk Gymnasium ook in Leeuwarden. In 1970 kreeg hij hier een vaste aanstelling eerst voor 29 uur per week.
Op 10 mei 1968 trouwde hij met Greet Overdijk. Samen kregen ze twee kinderen. Een dochter (1969) en een zoon (1972). Naast zijn drukke baan als leraar LO gaf hij ook volleybaltraining in de avonduren om een centje bij te verdienen. Het was zijn grote hobby, volleybal. Hij trainde clubjes maar speelde zelf ook in een team.
Op het Stedelijk Gymnasium was er jaarlijks een Rome reis. Hij is 7 keer mee geweest als begeleider. Geweldig vond hij deze reizen. Hij had altijd veel plezier met zijn mede docenten en met de leerlingen, hij kende Rome op zijn duimpje.
In 2001 ging hij met pensioen. Hij bleef sportief. Hij liep hard, fietste veel en vaak. En miste geen voetbalwedstrijd op de televisie. Hij mocht graag puzzelen, vooral cryptogrammen.
Ook gingen hij en zijn vrouw regelmatig een weekje naar de zon, het liefst Griekenland. Maar ook Schoorl was erg geliefd. Kamperen met de caravan, naar het strand en fietsen en wandelen.
Ook de maand voor zijn overlijden was hij nog een weekje weg, naar Gran Canaria deze keer. Ondanks dat hij alleen was gegaan, was het voor herhaling vatbaar, zoals hij zei. Dit heeft helaas niet zo mogen zijn. Op 2 november jl is hij onverwachts overleden.
Liesbeth M. Dalman